شیر واره دهکده خاطرات

زندگی در دهکده خاطرات تمام قد طبیعی بود از تنوع غذایی گرفته تا بخش اقتصادش گفتیم دامداری یکی از فعالیت های مردم سخت کوش دهکده بود برای اینکه فراورده های لبنی مناسبی تهیه شود زن های دهکده همگی شیرهای گاو یا گوسفند را برای حداقل ده روز به یک نفر می دادند تا او بتواند با تهیه کره و پنیر و ماست و دوغ در آمد قابل توجه ای را برای مدتی صاحب شود و دین دیگران را به تدریج بدهد این روش به (واره) معروف بود تهیه لبنیات از ماحصل(واره )هم تشریفات خاص خودش را داشت که شنیدنیست....در طول ده روز واره تمام شیرهای محله به یک نفر داده می شد گاوها در عصر و صبح دوشیده میشدند و اول صبح شیر ها به خانه فرد مورد نظر روانه می شد و درون ظرفهای مسی به نام (چیری) با ملاقه های مسی اندازه گیری میشد و به اصطلاح زنان دهکده کیل می کردند و درون دیگ های بزرگ (قضان) می ریختند بعد از جوشاندن و سرد شدن کمی ماست به آن اضافه تا کل شیر تبدیل به ماست شود  سپس چلخان (پوست بزی که به شکل مشک بود)آماده می شد و ماست را با آب تازه چشمه ترکیب می کردند و درون چلخان می ریختند آنقدر آن را تکان می دادندتا کره جدا شود باقی مانده هم دوغ بود که درون کیسه ریخته می شد اولین کره به دست آمده با عدس پلو و نیمروی تخم مرغ محلی سرو می شد که خودش عالمی داشت......