یک روز در دهکده خاطرات

دلم هوای دهکده کرده بود و تصمیم داشتم جایی از دهکده را انتخاب کنم که سالها نرفته ام از جیرنده به سوی دهکده خاطرات حرکت کردیم اهل بیت هم با ما همراه بودند در آخرین پیچ ورودی دهکده اتومبیل را پارک می کنیم و میزنیم به جنگل ؛خدای من !!جنگل انبوه و صدای پای آب ؛به سختی از بین بوته ها و جنگل رد می شویم حالا رودخانه کوچکی را می بینیم که خرامان از بین سایه درختان به سمت دهکده روان هست تصمیم میگیریم به عمق جنگل بزنیم و برسیم به دهکده ؛هومن (فرزند بزرگ)را متقاعد می کنیم برگردد و با اتومبیل خود را به دهکده برساند تا ما(همسر و مادرش همراه با هوتن) از طریق راه پیاده قدیم راهی دهکده شویم راه قدیم در زیر درختان محو شده و به راحتی نمی توان از آن گذشت ؛ میوه های جنگلی هم در اطراف ما خودنمایی می کنند مصمم هستیم تا راهی را که سالهاست نرفته ایم برویم و تجدید خاطره کنیم با آن دوران با شکوه ؛به هر طرف نگاه می کنم از آن خاطره ای میزند بیرون ؛ غرق نوستالوژی می شوم حالا به پشت چشمه معروف آب معدنی دهکده میرسیم که محل گردش و ورزش دوران نوجوانی ام بود لحظه ای خودم را در قامت نوجوانی که مشغول ورزش و دویدن هست می بینم ؛ به سمت راست برمی گردم درختان سر به فلک کشیده راش و بعد صخره سنگی گمگاه که زمانی برای گذشتگان ما تقدس داشت ؛ تمام دوستان آن دوران در حال رژه رفتن در ذهن من هستند( رضا؛ امان الله؛ مهدی ؛ فتح الله؛کاظم ؛ علی و.......) با نبود بعضی از این دوستان غم غریبی را تجربه می کنم!به سمت شیب ورودی دهکده می رویم حالا همسایه های فدیمی تک تک به ذهنم می آیند چشمام خیس می شود با صدای هوتن به خودم میایم و دستش را میگیرم وارد دهکده می شویم ... مادرم را می بینم که مشغول کار هست با لبخند فرشته گون و همیشگی اش از ما استقبال می کند دست در دست مادر وارد حیاط خانه پدری مان می شویم .....نان ؛کره محلی ؛چای ؛ عصرانه ماست بعد کمی گردش در دهکده به سمت جیرنده حرکت می کنیم اما من همچنان نگران پیری مادر و زحمت های طاقت فرسایش هستم .....تا بعد